Miasteczko, w którym panuje bezprawie. Władzę sprawuje nieznający litości bezwzględny cynik. Któregoś dnia przybywa osoba, która ustanawia nowe reguły gry, przywraca elementarną sprawiedliwość. „Szybcy i martwi” to amerykański film fabularny z 1995 roku. Reżyserią zajął się Sam Raimi.
Do miasteczka na Dzikim Zachodzie, w którym twardą ręką rządzi psychopatyczny, bezwzględny burmistrz Herod, przybywa tajemnicza, osobliwa Ellen. Pragnie ona pomścić na Herodzie śmierć swojego ojca. Pewnego razu, burmistrz zwabia do knajpy księdza, który kiedyś był doskonałym rewolwerowcem, tym samym zmuszając go do udziału w turnieju strzeleckim. Gdy ten odmawia, próbuje go zabić. Życie księdzu ratuje Ellen, przez co także zostaje zmuszona do wzięcia udziału w brutalnym turnieju.
Wzbudzającym niemałe zainteresowanie oraz wywołującym skrajne emocje zdaje się być miasteczko Redemption. Jest to zamknięta społeczność, w której każdy kryjąc strach przed wyrachowanym, szyderczym burmistrzem, boi się ujawnić prawdę. Powszechna jest tam przemoc i prostytucja. Miasteczko to niekiedy przypomina dzicz, w której ludzie niczym zwierzęta, walczą o przetrwanie posuwając się do czynów niekiedy będących świadectwem ich totalnego upadku moralnego. Doskonałym tego przykładem jest akcja, w której widz ogląda jak mężczyźni rzucają się na ciała poległych żeby zabrać ich buty lub kurtkę. Niekiedy nawet wyrywają z ust złote zęby. Film ten stanowi doskonałą panoramę ludzkich zachowań w tego typu hermetycznych mieścinach, zamieszkałych przez ociemniałych, prymitywnych, zacofanych mentalnie mieszkańców.
Niemałą uwagę jednogłośnie przykuwa postać burmistrza. Nie bezcelowe zdaje się być zaangażowanie właśnie Gena Hackmana w postać Heroda. Jest to aktor, któremu została przypisana filmowa maska szydercy. Zresztą w bardzo wielu filmach odgrywa postać wyrachowanego, kpiącego z innych cynika. Jest człowiekiem, który nie wie co to wrażliwość. W swojej miejscowości rządzi twardą ręką. W celu utrzymania swojej pozycji oraz eliminacji wrogów co roku organizuje zawody strzeleckie. Przyciągają one do Redemption ludzi z różnych stron. Hackman stworzył niezwykle barwną, wyrazistą kreację aktorską. Mimo, iż postać w jaką się wcielił była podła, wyrachowana i bezwzględna, to sama gra aktorska z artystycznego, czysto warsztatowego punku widzenia, jest kapitalna. Rola Hackmana w filmie „Szybcy i wściekli” niekwestionowanie stanowi wyraz udanej gry aktorskiej.
W filmie występuje wiele znanych gwiazd takich jak Leonardo DiCaprio, Mark Boone Junior, Sharon Stone czy wspomniany Gene Hackman. Gwiazdorska obsada sugeruje, że mamy do czynienia z dziełem z górnej półki. Jednak film ten nie zdobył uznania krytyków. Niektórzy postrzegali go jako parodię gatunku. Niektórzy wnioskują, iż jego twórcy nieudolnie silili się na stworzenie westernu. Fabuła jest dość przewidywalna. Mimo, iż film ten w pierwszy weekend zarobił 6,5 mln dolarów, w ostateczności nie pokrył nawet kosztów produkcji.
Twórcą muzyki do filmu był amerykański kompozytor muzyki firmowej, Alan Silvestri. który w swoim dorobku posiada partytury do takich filmów jak między innymi „Miłość, szmaragd i krokodyl”, „Forrest Gump” czy też „Opowieść wigilijna”. Jego intrygująca muzyka tworzy w tym filmie klimat klasycznego westernu w stylu Sergia Leone. Dostrzegalny jest w niej styl Morricone, choć nie można Silvestriego oskarżyć o brak oryginalności. Scenariusz do filmu zawdzięczamy londyńczykowi Simonowi Moore.
Mimo, iż gatunkowo zaklasyfikowano film ten do westernu, to dostrzegalny w nim jest synkretyzm gatunkowy. Prócz wyznaczników tego gatunku filmowego, dostrzec w nim można chociażby elementy dramatu czy też kryminału.
Warto zwrócić uwagę na ukrytą w filmie symbolikę. Akcja toczy się w miasteczku o jakże symbolicznej nazwie Redemption (Odkupienie). Podobnie zamierzonym zabiegiem było przypisanie tak bezwzględnej, wyrachowanej postaci biblijne imię Herod.
Autor: Tamara Panieczko
